Mocz jest „szczególnym płynem”, wytwarzanym w efekcie filtrowania krwi przez nerki i wydalanym z organizmu. Wraz z moczem organizm pozbywa się niepotrzebnych, toksycznych substancji oraz produktów przemiany materii. Analiza moczu należy do podstawowych badań laboratoryjnych, służących nie tylko do rozpoznania chorób nerek i dróg moczowych lecz również do pośredniej oceny funkcjonowania innych narządów (np. wątroby).

Sposób pobrania moczu ma istotny wpływ na uzyskiwany wynik!!! Zatem, jak prawidłowo pobrać mocz do badania?

• Zwierzę musi być na czczo
• Na kilka godzin przed badaniem pacjent nie może też przyjmować płynów! (mocz ulega rozcieńczeniu co wpływa na ciężar właściwy i stężenia innych zawartych w nim składników)​
• Mocz pobiera się z pierwszej w ciągu dnia mikcji, ze środkowego strumienia​
• Należy pobrać około 5-7 ml moczu, do jednorazowego, zakupionego w aptece pojemnika
• Pojemnik przed pobraniem moczu należy opisać (nazwisko właściciela, imię zwierzęcia)
• Po pobraniu moczu należy dobrze dokręcić wieczko i pojemnik umieścić w foliowym worku

Koty

• U kotów, w przypadku trudności z pobraniem moczu można posłużyć się specjalnym żwirkiem (do nabycia w Klinice)
• Można wyparzyć kuwetę i pobrać mocz jałową strzykawką lub pipetką

Przechowywanie próbki moczu

• Mocz powinien być zbadany do 2 godzin od pobrania
• Gdy nie jest to niemożliwe można go przechować w temp. 2-8°C do 6 godzin
• Do badań mikrobiologicznych (na posiew) mocz pobiera lekarz poprzez nakłucie pęcherza moczowego, dlatego też do tej procedury pacjent musi być na czczo i mieć dobrze wypełniony pęcherz moczowy

Badanie kału jest cennym narzędziem diagnostycznym, od którego wyników może zależeć zdrowie nie tylko zwierzęcia ale także jego właściciela!
Badając kał wykrywamy przede wszystkim pasożyty wewnętrzne, które występują w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym ale czasami również pasożyty zewnętrzne, zlizane i połknięte przez zwierzę z powierzchni skóry (np. nużeńce). Badanie kału pozwala zidentyfikować m.in.; obecność jaj, oocyst kokcydii, przywr, członów tasiemców, nicieni płucnych, trofozoitów i cyst lamblii oraz rzęsistków.

Jak prawidłowo pobrać kał do badania?

• Próbka kału powinna być świeża
• Należy pobrać 3 próbki kału w odstępach 2 - 3 dniowych
• Próbki należy pobrać w ilości jednej do kilku grudek, wielkości orzecha laskowego do jednorazowych kupionych w aptece pojemników, które należy następnie szczelnie zamknąć
• Pojemnik należy opisać (nazwisko właściciela, imię zwierzęcia, data)

Przechowywanie próbek kału

• Jeśli próbki nie są od razu badane należy przetrzymywać je w lodówce w szczelnie zamkniętym zbiorczym pojemniku
• Próbek nie wolno zamrażać
• Wszystkie próbki kału dostarcza się razem w dniu zebrania ostatniej

UWAGI

Jeśli „gołym okiem” widać w kale wydalone nicienie lub człony tasiemców należy zawsze dołączyć je do badania. Jest to niezmiernie ważne, ponieważ człony tasiemców są wydalane z kałem jedynie okresowo, co może skutkować uzyskaniem wyniku fałszywie ujemnego.
U kotów z podejrzeniem obecności pasożytniczych rzęsistków biegunkowy kał, musi być przechowywany i dostarczony do badania w temperaturze pokojowej (18-24°C) przed upływem 48 godzin od pobrania. Najlepiej jednak udać się z kotem do lecznicy, gdzie lekarz pobierze wymaz z prostnicy zwierzęcia i natychmiast oceni próbkę pod mikroskopem.

• Zwierzę powinno być na czczo (minimum 6 a najlepiej 10 godzin), o ile pozwala na to stan jego zdrowia (w przypadku kotów głodówka nie może być zbyt długa). Zapewni to uzyskanie wartościowych diagnostycznie wyników badań krwi i moczu.
• Na kilka godzin przed badaniem pacjent nie powinien również pić dużych ilości wody, ponieważ mocz ulega wówczas rozcieńczeniu a to wpływa na uzyskiwane wyniki (zmienia się ciężar właściwy a w rozcieńczonym moczu nawet niewielka ilość białka czy ślad bilirubiny ma większe znaczenie niż w zagęszczonym)​
• Krew do badań powinno pobierać się w godzinach przedpołudniowych, a przed pobraniem krwi pacjent powinien unikać wysiłku fizycznego i stresu ​
• Psy duże i agresywne powinny mieć założony kaganiec​ (wskazana jest obecność 2 osób towarzyszących)
• Koty prosimy przynosić w transporterach ​
• Szczenięta i kocięta, trzymamy w poczekalni na rękach chroniąc je przed chorobami zakaźnymi (szczególnie, jeśli nie przeszły jeszcze pierwszych szczepień).

• Przez 2 dni poprzedzające badanie zaleca się dietę lekkostrawną
• Przed badaniem pacjent nie powinien przez 10-12 godz. (24 godz.) otrzymywać pokarmów, ponieważ nawet najmniejsze ilości pokarmu obecne w przewodzie pokarmowym, znacząco utrudniają badanie; zwierzę może pić wodę
• W dniu poprzedzającym badanie i wieczorem należy wyjść ze zwierzęciem na długi spacer w celu opróżnienia przewodu pokarmowego z mas kałowych
• W dniu poprzedzającym i na 2 godziny przed badaniem podać Espumisan (substancja czynna symetykon ) zgodnie ze wskazaniem lekarza
• Na 2- 3 godziny przed badaniem pacjent nie powinien oddawać moczu, szczególnie przy obrazowaniu pęcherza moczowego, prostaty, macicy.
• Zaleca się obecność podczas badania 2 osób towarzyszących

• Przed wykonaniem zdjęcia RTG wyprowadzić zwierzę na spacer w celu opróżnienia przewodu pokarmowego z mas kałowych i oddania moczu
• Wskazana jest 12 - godzinna głodówka przed badaniem, ponieważ w niektórych sytuacjach niezbędna jest premedykacja (np. zwierzęta agresywne, ruchliwe, wykonanie zdjęcia w kierunku dysplazji stawów biodrowych, badanie RTG z kontrastem)
• Jśli zwierzę jest bardzo niespokojne, ruchliwe, lękliwe prosimy, aby z pacjentem przychodziły 2 osoby (bez przeciwwskazań do RTG, takich jak np. ciąża, choroby onkologiczne).

• Głodówka przez 12 -24 godz. a u zwierząt młodych i wyniszczonych 6 godz.
• Zwierzę może pić wodę, ale na 2 godziny przed operacją/endoskopią wodę należy odstawić
• Wyprowadzić zwierzę na dłuższy spacer w celu opróżnienia przewodu pokarmowego z mas kałowych oraz oddania moczu
• Przynieść legowisko, koc itp. 
• Przed operacją zaopatrzyć się w kołnierz elżbietański lub ubranko pooperacyjne (dostępne w Sklepie), aby zabezpieczyć ranę pooperacyjną przed lizaniem
• W dniu poprzedzającym i w dniu zabiegu/endoskopii  należy ograniczyć zwierzęciu aktywność ruchową
• Po zabiegu/endoskopii  dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza
• W domu należy zapewnić spokój, ułożyć zwierzę w jego legowisku, okryć ciepłym kocem, bacznie obserwować (w razie niepokojących objawów niezwłocznie skonsultować się z lekarzem)
• Przez 12 godzin po zabiegu/endoskopii  nie podawać jedzenia i picia
• Aby nie przeciążać przewodu pokarmowego przez pierwsze 1-2 dni dieta powinna być lekkostrawna i w ograniczonych ilościach
• Przed zabiegiem właściciel musi wyrazić pisemną zgodę na zabieg/badanie endoskopowe